Dietetyczne inspiracje: metoda Montignaca

Francuski badacz Michel Montignac miał jako dziecko problemy z nadwagą. Całe życie próbował różnych sposobów, aby znaleźć rozwiązanie, ale w wieku 30 lat nadal był otyły. Ze względu na tryb życia i częste podróże służbowe miał poważne zaburzenia odżywiania.

W swych badaniach zwrócił szczególną uwagę na dane dotyczące otyłości w odniesieniu do częstości występowania cukrzycy typu 2. Odkrył, że aż 90% zmagających się z tą chorobą dorosłych ma problemy z nadwagą. Po dalszym przeglądzie literatury zaprezentował także swój pogląd na temat odchudzania.

Metoda Montignaca, która jest przedstawiona w książce „Jem, więc chudnę”, nie opiera się na wyrzekaniu się jedzenia, lecz na komponowaniu posiłków składających się ze zdrowej żywności:

• o niskim indeksie glikemicznym
• z zawartością dobrych tłuszczów

Co to jest niski indeks glikemiczny?

Indeks glikemiczny jest liczbą (zazwyczaj od 0 do 100), która klasyfikuje produkty żywnościowe zgodnie z tym, jak spożywanie niektórych pokarmów wpływa na wzrost poziomu cukru we krwi. Zwykle należy wybierać produkty o niskim indeksie glikemicznym.Im jest on wyższy, tym gwałtowniej wzrasta stężenie cukru we krwi.

Montignac uznał, że warto wiedzieć, jaki ma wpływ spożycie poszczególnych węglowodanów na zmiany poziomu cukru we krwi, i próbować regulować możliwie jak najbardziej równomierne wydzielanie insuliny. Aby to osiągnąć, należy unikać produktów o wysokim indeksie glikemicznym. Montignac podzielił węglowodany w zależności od ich indeksu glikemicznego (GI) na dwie grupy:

• dobre węglowodany (GI niższe niż 50)
• złe węglowodany (GI wyższe niż 50)

Montignac, zgodne z ustaleniami o zachowaniu insuliny, wysnuł jeszcze jeden wniosek. Jest przekonany, że węglowodanów nie powinniśmy łączyć z tłuszczami. Po spożyciu tych pierwszych uwalnia się insulina, której funkcją jest – jak już wspomniano – między innymi magazynowanie tłuszczu. Jeśli jemy tłuszcz w tym samym czasie, to bardziej prawdopodobne, że zostanie on za sprawą insuliny na stałe zachowany w komórce.

Dieta Montignaca opiera się na metodzie utraty masy ciała składającej się z dwóch części:

• utraty zbędnych kilogramów,
• utrzymaniu odpowiedniej wagi dzięki przestrzeganiu nawyków żywieniowych nabytych w pierwszej fazie.

Metoda Montignaca jest jedną z niewielu diet, które nie są ograniczone w czasie. Francuski badacz uważa, że utrata na wadze nie oznacza jedzenia mniej, ale polega na doborze produktów lepszych i takich, które niosą korzystne efekty metaboliczne. Oznacza to, że należy wybierać dobre węglowodany i dobre tłuszcze, które wspierają organizm, by pożywienie zamienić w energię, a nie odkładać w postaci zbędnych kilogramów.

Przykład jadłospisu

Dzień 1.:

Śniadanie: niesłodzone płatki owsiane z odtłuszczonym mlekiem i posiekane morele

Obiad: brokułowa zupa, grillowana cukinia, trójkolorowy ryż, puree z kalafiora, jabłka z cynamonem

Przekąska: gruszki z jogurtem naturalnym

Kolacja: zupa grzybowa, zielona sałata, pieczony kurczak z grilla, szparagi, brie i camembert

Dzień 2.:

Śniadanie: tosty z chleba żytniego z dżemem bez cukru i chudym serem

Obiad: zupa krem z papryki, sałatka z fasoli strączkowej, karczochy i rukola, grillowany kurczak, truskawki z serem

Przekąska: świeże warzywa i brie

Kolacja: zupa pomidorowa, karczochy (gotowane na parze), spaghetti z pomidorami i szparagami, beztłuszczowy twaróg ze świeżymi truskawkami