Choroba Alzheimera
Choroba Alzheimera jest otępieniem, czyli chorobą mózgu powodującą zaburzenia czynności poznawczych: pamięci, myślenia, orientacji, liczenia, zdolności uczenia, zdolności do oceniania, porównywania i wielu innych. Objawom poznawczym zwykle towarzyszy zmniejszenie kontroli nad emocjami, zachowaniem, relacjami społecznymi. Świadomość nie jest zaburzona.
Choroba ma charakter postępujący, zwykle trwa 8-20 lat. Nieuchronnie powoduje pogarszanie czynności poznawczych. Objawy zwykle występują etapowo. Początek choroby jest długo niedostrzegalny dla chorego i jego bliskich.
Objawy choroby:
- ubytki, co najmniej dwóch funkcji poznawczych (pamięć, myślenia, orientacji, liczenia, zdolności uczenia itd.)
- postępujący charakter dolegliwości
- brak zaburzeń świadomości
- trudności z mówieniem i rozumieniem mowy
- upośledzenie celowych ruchów
- brak zdolności do rozpoznawania przedmiotów z bliskiego otoczenia
- zmiana zachowania
- zaburzenie codziennej aktywności
- przygnębienie, bezsenność
- pobudzenie psychoruchowe
- mogą być omamy, urojenia, myśli katastroficzne
Przyczyny choroby
Choroba Alzheimera jest najczęstszą chorobą powodującą otępienie. Największą zachorowalność obserwuje się w grupie wiekowej 85-89 lat. Nieznacznie częściej chorują kobiety. Przyczyna choroby do końca nie jest znana. Zwykle zależy od wielu czynników m.in. środowiskowych i genetycznych. Procesy patologiczne powodują odkładanie się amyloidu i białka tau, co skutkuje uszkodzeniem komórek nerwowych.
Czynnikami wpływającymi na rozwój choroby Alzheimera są:
- wiek
- wykształcenie, dłuższy okres nauki wiąże się z późniejszym wystąpieniem objawów
- życie towarzyskie: samotność, brak kontaktów towarzyskich zwiększa ryzyko choroby
- zaburzenia genetyczne: polimorfizm genu APOE
Leczenie
Nie ma leczenia przyczynowego choroby. Trudno jest również zapobiegać wystąpieniu objawów. Terapię można podzielić na postępowanie farmakologiczne i ogólnie usprawniające np. trening pamięci we wczesnym stadium choroby, a w późniejszym trening codziennego funkcjonowania.
Leczenie farmakologiczne (z użyciem leków) dzieli się na:
- leczenie poprawiające sprawność umysłową
- Leczenie przeciwdepresyjne
- leczenie przeciwpsychotyczne (przeciw objawom wytwórczym, takim jak omamy i urojenia)
- leczenie pobudzenia i niepokoju psychoruchowego
Istotnym elementem leczenia jest edukacja praz wsparcie psychologiczne chorego oraz jego rodziny.
Ważna informacja:
Stała stymulacja intelektualna, aktywność fizyczna, dobre funkcjonowanie społeczne oraz różnorodność dostarczanych bodźców emocjonalnych i umysłowych sprzyja spowolnieniu rozwoju zaburzeń poznawczych.
